از میان انواع مختلف رواندرمانی، درمانهای تحلیلی یا پویشی به نسبت سایر انواع درمانها طولانی مدتتر هستند به این دلیل که تغییر ساختار شخصیت بیمار را هدف قرار میدهند و برای این تغییر برقراری رابطهی درمانی بین درمانگر و درمانجو را هموزن تکنیکهای درمانی و گاه حتی سنگینتر از آن میدانند. البته طول مدت درمان در هر یک ازین رویکردها نیز به عواملی همچون نوع و شدت اختلال روانی و یا گرایش رویکردی رواندرمانگر بستگی دارد. نداشتن شکیبایی لازم برای یک درمان طولانی مدت برای بیماری که تحت تاثیر علایم و نشانههای بیماریاش درد و رنج قابل توجی را تحمل میکند و یا از نظر منابع مالی در مضیقه است طبیعی و قابل درک است ولی در این میان آنچه نگرانکنندهاست سواستفاده سودجویانیست که از طریق نرمافزارهای رواندرمانی* و یا دورههای تحلیلی فشردهی چندروزه وعدهی درمان به درمانجوهای مستاصل و درمانده میدهند.
*از وجود این پدیده خودم هم مدت کوتاهیست از طریق یکی از سایتهای به اصطلاح روانشناسی باخبر شدهام.
خیلی از کسانی که می دانند مشکل دارند و به روانکاو مراجعه نمی کنند گرفتار مشکلات مالی هستند. هزینه های روانکاوی و مشاوره روانشناسی برای خیلی از مردم واقعا سنگین هست. به خصوص اینکه به فرمایش شما باید جلسات مستمر هم باشد. به خاطر این هزینه هاست که افراد اکثرا گرفتار سودجویانی می شوند که قول درمان در دوره های کوتاه مدت را می دهند.